ارزیابی میزان تأثیر شبکه ارتباط بین خودرویی (vanets) بر ایمنی جریان ترافیک در آزادراه

رشد روز افزون صنعت حمل ونقل اثرات مثبت و منفی گسترده ای در جوامع گوناگون داشته است. حمل ونقل با ساده سازی جابجائی بار و انسان کمک اساسی به پیشرفت جوامع بشری چه به لحاظ فردی و چه اجتماعی نموده است. اما از طرفی با رشد حمل ونقل و گسترش شبکه معابر، آمار تصادفات ترافیکی نیز افزایش یافته است، بطوری که جراحت، نقص عضو، مشکلات تنفسی و در نهایت مرگ و میر ناشی از این تصادفات هزینه های سنگینی به افراد و جوامع تحمیل نموده است.. طبق گزارش منتشرشده توسط سازمان جهانی بهداشت (who )، در جهان هر ساله بیش از 2/1 میلیون نفر بر اثر تصادفات رانندگی می میرند و بین 20 تا 50 میلون نفر هم دچار صدمه می شوند. در سال 2004 تصادفات رانندگی هشتمین عامل مرگ و میر جهانی شناخته شده بود و سازمان جهانی بهداشت پیش بینی کرده است تا سال 2030 به پنجمین عامل ارتقاء یابد. طبق گزارش اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراهی ایالات متحدهnhtsa) )، تصادفات جلو به عقب با فراوانی 5/1 میلیون در سال، حدود 23% از کل تصادفات وسایل نقلیه ایالات متحده را تشکیل می دهند .در ایران نیز سالانه حدود 20% از تصادفات از نوع جلوبه عقب می باشد. با توجه به اهمیت تصادفات جلوبه عقب، تاکنون تلاش زیادی در جهت طراحی و اجرای اقدامات موثر در جهت توسعه تجهیزات ایمنی خودرو و تحلیل و ارزیابی تصادفات صورت پذیرفته است. در این تحقیق سعی می شود با کاربرد سیستم های ارتباطات بین خودرویی و سوق دادن شرایط استاتیکی (off-line) به دینامیکی (on-line)، عوامل انسانی و وسیله نقلیه به انسان هوشمند و وسیله نقلیه هوشمند تبدیل گشته و از سهم آنها در بروز حوادث کاسته شود. ارتباطات ما بین خودروها (v2v) و بین خودروها و تجهیزات ارتباطی موجود در کنار جاده ها (v2r) می تواند نقش موثری در اطلاع رسانی به موقع به رانندگان در موقعیت های بحرانی داشته باشد. تکنولوژی vanet?به عنوان جزئ? از سیستم حملونقل هوشمند یک نمونه شبکه سیار است که برای برقراری ارتباط بین وسائل نقلیه مجاور? و همچنین وسائل نقلیه بـا تجهیزات ثابـت که معمو? تجهیزات کنار جاده ای هستند ایجاد شده است. بدیهی است به کارگیری چنین فناوری های ارتباطی سطح ایمنی جاده ها را ارتقاء خواهد بخشید، اما میزان کمی و تحلیلی درصد افزایش ایمنی ناشی از کاربرد vanet در آزادراه ها کاملا بررسی نشده است. برای این منظور رفتار حرکتی رانندگان در یک بازه زمانی معین با استفاده از داده های خرد جریان ترافیک در آزادراه i-80 پروژه ngsimتحلیل شده و با استفاده از شاخص ارزیابی ایمنی ترمزگیری اضطراری (udi) ، ایمنی رانندگان در هر لحظه بررسی می شود. سپس با شبیه سازی رفتار رانندگان در صورت ارتباط با هم و به کارگیری شبکه ارتباط بین خودرویی (vanets) بار دیگر با استفاده از شاخص های ارزیابی ایمنی و مبانی مدل های تعقیب خودرو، ایمنی ترافیک تحلیل شده و اثرات کاربرد تکنولوژی شبکه ارتباطات بین خودرویی در کاهش تصادفات جلو به عقب مشخص می شود. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که، کابرد شبکه ارتباطی vanets می تواند از طریق کاهش زمان عکس العمل رانندگان، درصد اوقات در خطر بودن خودروها را به طور متوسط از 68% به 15% در سطح اول ارزیابی ایمنی و 54% در سطح دوم ارزیابی ایمنی، بکاهد. همچنین طبق نتایج حاصل، کاربرد vanets علاوه بر جلوگیری از تصادفات، از شدت تصادفات رخ داده نیز خواهد کاست.